Eerste woorden
Was het ontwapenend
of onbeschermd,
onbevooroordeeld of onontgonnen,
onbevlekt misschien, ontluisterend,
dat je ervoer
een diepste teug van vrieskou
als je plots het ijs door zakt;
de seconde van de val
voordat je de bodem slaat;
de verste blik na dagen klimmen
toen ze je vonden,
als bij de jongen van de wolven,
of meisje dat bij honden was,
de eerste woorden
die je hoorde
Mart
Beeld: onbekend
Grappig dat je in Alkmaar woont ik ook, wonderlijk genoeg heb ik meer Belgen die ik volg dan Nederlanders en vice versa.
LikeLike
Ha. Dat is toevallig. Mooi dat ik me dan tot jouw schaarse Nederlanders mag rekenen 😊
Hoewel ook niks mis met een goede Vlaming!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi gedicht hoor, ben nieuwsgierig aan de gedachte vooraf of was de foto de inspiratiebron?
LikeLike
Nee. Was gedachte dat woorden tegelijk mogelijkheid geven om de werkelijkheid te kennen én daar afstand tot nemen.
LikeLike
Oh ik denk juist dat woorden de open geest zijn gaan vertroebelen door het benoemen van dingen zijn we gaan denken en van daaruit zijn ego’s en oordelen ontstaan die er voor heen niet waren toen alleen werd gevoelt en geobserveerd.
LikeLike
Ik moest even erover nadenken ja in het verlengde van een eerdere reactie van je ben ik het eens! .
“de bron van alles zijn gedachten
waar niemand op zit te wachten
alles is
tenzij ik me vergis”
Lenjef
Daar is goed over nagedacht! Hoewel je merkt dat deze bron van gedachten ook mooie dingen kan creëren en dingen een plek kan geven.
LikeGeliked door 1 persoon